Ostatnia zmiana Dz.U. 2018.502
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej
z dnia 29 listopada 2002 r.
w sprawie różnicowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w zależności od zagrożeń zawodowych i ich skutków
Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2016 r. poz. 1005; z 2018 r. poz. 502
Ostatnia zmiana (Dz.U. z 2018 r. poz. 502) — weszła w życie dnia 01.04.2018 r. — dotyczy załącznika nr 2 do rozp. (grupy działalności).
Na podstawie art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1242 i 1442) zarządza się, co następuje:
§ 1.
Rozporządzenie określa:
1) grupy działalności w oparciu o rodzaj działalności PKD ujęty w rejestrze REGON;
2) szczegółowe zasady ustalania kategorii ryzyka w zależności od wskaźników częstości, kategorie ryzyka oraz stopy procentowe składek na ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, zwane dalej „ubezpieczeniem wypadkowym”, dla grup działalności;
3) szczegółowe zasady ustalania kategorii ryzyka dla płatników składek na ubezpieczenie wypadkowe, w zależności od wskaźników częstości;
4) szczegółowe zasady ustalania wskaźnika korygującego;
5) wzór informacji przekazywanej przez płatnika składek o danych do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe, zwane dalej „składką”.
§ 2.
Stopę procentową składki ustaloną w zależności od kategorii ryzyka określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
§ 3.
Grupy działalności, kategorie ryzyka i stopy procentowe składki dla grup działalności określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
§ 4.
1. Kategorie ryzyka dla grup działalności ustala się w oparciu o cząstkowe kategorie ryzyka K1, K2, K3, K4 dla grup działalności, przez obliczenie średniej arytmetycznej z tych cząstkowych kategorii ryzyka według następującego wzoru:
| K1 + K2 + K3 + K4 |
| KDX= ——————– |
| 4 |
gdzie znaczenie poszczególnych symboli jest następujące:
1) KDX — kategoria ryzyka dla danej grupy działalności;
2) K1 — kategoria ryzyka odpowiadająca wskaźnikowi poszkodowanych w wypadkach przy pracy ogółem;
3) K2 — kategoria ryzyka odpowiadająca wskaźnikowi poszkodowanych w wypadkach przy pracy śmiertelnych i ciężkich;
4) K3 — kategoria ryzyka odpowiadająca wskaźnikowi zatrudnionych w warunkach zagrożenia, które występują w razie przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy;
5) K4 — kategoria ryzyka odpowiadająca wskaźnikowi chorób zawodowych.
2. Podstawę ustalania cząstkowych kategorii ryzyka, o których mowa w ust. 1, stanowią średnie arytmetyczne wskaźników częstości, o których mowa w art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, zwanej dalej „ustawą”. Średnie arytmetyczne wskaźników częstości są obliczane z trzech lat kalendarzowych, o których mowa w art. 30 ust. 4 ustawy.
3. Wskaźniki częstości:
1) poszkodowanych w wypadkach przy pracy ogółem oraz
2) poszkodowanych w wypadkach przy pracy śmiertelnych i ciężkich
— są obliczane w przeliczeniu na umowną liczbę 1 000 pracujących i ustalane odrębnie za pełny rok kalendarzowy dla grup działalności;
3) zatrudnionych w warunkach zagrożenia, które występują w razie przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy oraz
4) stwierdzonych chorób zawodowych
— są obliczane w przeliczeniu na umowną liczbę 1 000 zatrudnionych i ustalane odrębnie za pełny rok kalendarzowy dla grup działalności.
§ 5.
1. Kategorie ryzyka dla płatników składek ustala się w oparciu o cząstkowe kategorie ryzyka K1 K2 i K3 dla płatników składek, przez obliczenie średniej ważonej z tych cząstkowych kategorii ryzyka, według następującego wzoru:
| K1 + K2 + 2K3 |
| KZX = —————— |
| 4 |
gdzie znaczenie poszczególnych symboli jest następujące:
1) KZX — kategoria ryzyka dla danego płatnika składek;
2) K1 — kategoria ryzyka odpowiadająca wskaźnikowi poszkodowanych w wypadkach przy pracy ogółem;
3) K2 — kategoria ryzyka odpowiadająca wskaźnikowi poszkodowanych w wypadkach przy pracy śmiertelnych i ciężkich;
4) K3 — kategoria ryzyka odpowiadająca wskaźnikowi zatrudnionych w warunkach zagrożenia, które występują w razie przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy.
2. Podstawę ustalenia cząstkowych kategorii ryzyka, o których mowa w ust. 1, stanowią średnie arytmetyczne wskaźników częstości, o których mowa w art. 31 ust. 3 ustawy. Średnie arytmetyczne wskaźników częstości są obliczane z trzech kolejnych, ostatnich lat kalendarzowych.
3. Wskaźniki częstości:
1) poszkodowanych w wypadkach przy pracy ogółem (W1),
2) poszkodowanych w wypadkach przy pracy śmiertelnych i ciężkich (W2),
3) zatrudnionych w warunkach zagrożenia, które występują w razie przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (W3)
— są obliczane w przeliczeniu na umowną liczbę 1 000 ubezpieczonych, w rozumieniu art. 28 ust. 3 ustawy, oraz ustalane odrębnie za pełny rok kalendarzowy dla płatników składek.
4. Wskaźniki częstości na 1 000 ubezpieczonych W1 W2 i W3, o których mowa w ust. 3, oblicza się dla płatników składek odpowiednio według następujących wzorów:
| P1 |
| 1) W1 = —- x 1000, |
| U |
| P2 |
| 2) W2 = —- x 1000, |
| U |
| P3 |
| 3) W3 = —- x 1000, |
| U |
gdzie znaczenie poszczególnych symboli jest następujące:
1) P1 — liczba poszkodowanych w wypadkach przy pracy ogółem;
2) P2 — liczba poszkodowanych w wypadkach przy pracy śmiertelnych i ciężkich;
3) P3 — liczba zatrudnionych w warunkach zagrożenia, które występują w razie przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy;
4) U — liczba ubezpieczonych, o których mowa w ust. 3, zaokrąglona do pełnych jedności zgodnie z zasadą matematyczną.
§ 6.
1. W przypadku braku możliwości ustalenia cząstkowej kategorii ryzyka lub wskaźnika częstości, średnie arytmetyczne i średnie ważone, o których mowa w § 4 i 5, oblicza się odpowiednio z pozostałych cząstkowych kategorii ryzyka lub wskaźników częstości.
2. Wartości stóp procentowych składki, kategorii ryzyka i wskaźników częstości zaokrągla się zgodnie z zasadą matematyczną, z dokładnością przyjętą odpowiednio w załącznikach nr 1—3 do rozporządzenia.
§ 7.
Przedziały wartości wskaźników częstości, o których mowa w § 4 ust. 2 i § 5 ust. 2, stanowiące podstawę do ustalania cząstkowych kategorii ryzyka, o których mowa w § 3—5, określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.
§ 8.
Stopy procentowe składek dla płatników, o których mowa w art. 28 ust. 2 ustawy, ustala się jako iloczyn stopy procentowej składki określonej dla grupy działalności, do której został zakwalifikowany płatnik, oraz indywidualnego wskaźnika korygującego, wynoszącego:
1) 0,5 — jeżeli kategoria ryzyka ustalona dla płatnika składek jest niższa o co najmniej 6 kategorii od kategorii ryzyka ustalonej dla grupy działalności;
2) 0,6 — jeżeli kategoria ryzyka ustalona dla płatnika składek jest niższa o 5 kategorii od kategorii ryzyka ustalonej dla grupy działalności;
3) 0,7 — jeżeli kategoria ryzyka ustalona dla płatnika składek jest niższa o 4 kategorie od kategorii ryzyka ustalonej dla grupy działalności;
4) 0,8 — jeżeli kategoria ryzyka ustalona dla płatnika składek jest niższa o 3 kategorie od kategorii ryzyka ustalonej dla grupy działalności;
5) 0,9 — jeżeli kategoria ryzyka ustalona dla płatnika składek jest niższa o 2 kategorie od kategorii ryzyka ustalonej dla grupy działalności;
6) 1,1 — jeżeli kategoria ryzyka ustalona dla płatnika składek jest wyższa o 2 kategorie od kategorii ryzyka ustalonej dla grupy działalności;
7) 1,2 — jeżeli kategoria ryzyka ustalona dla płatnika składek jest wyższa o 3 kategorie od kategorii ryzyka ustalonej dla grupy działalności;
8) 1,3 — jeżeli kategoria ryzyka ustalona dla płatnika składek jest wyższa o 4 kategorie od kategorii ryzyka ustalonej dla grupy działalności;
9) 1,4 — jeżeli kategoria ryzyka ustalona dla płatnika składek jest wyższa o 5 kategorii od kategorii ryzyka ustalonej dla grupy działalności;
10) 1,5 — jeżeli kategoria ryzyka ustalona dla płatnika składek jest wyższa o co najmniej 6 kategorii od kategorii ryzyka ustalonej dla grupy działalności;
11) 1,0 — w pozostałych przypadkach.
§ 9.
1. Informację o danych do ustalenia składek, o której mowa w art. 31 ust. 6 ustawy, płatnik składek przekazuje do jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, przez niego wskazanej. Wzór informacji stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia.
2. Dla formularza informacji, o której mowa w ust. 1, ustala się kolor pantone Nr 224CV.
§ 10.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.
